Από το mother.gr βρηκα το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο για μαμάδες και όχι μόνο!!!
ΚΛΑΙΝΕ ΑΚΟΜΑ...


Μπορεί ήδη τα προγράμματα στους παιδικούς σταθμούς (δημόσιους και ιδιωτικούς) να έχουν ξεκινήσει, αλλά ακόμα και αρκετές εβδομάδες μετά πολλά παιδιά συνεχίζουν να παραπονιούνται, να αρνούνται να πάνε στο… σχολείο ή ακόμα και να βάζουν τα κλάματα και να αγκιστρώνονται στους γονείς τους.

Είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή για τον γονιό, που βιάζεται να φύγει για τη δουλειά του, αλλά ταυτόχρονα στενοχωριέται βλέποντας το παιδί του να κλαίει, αισθάνεται ενοχές και αναζητά τρόπο να το πείσει ότι δεν το εγκαταλείπει, το κάνει επειδή εκεί θα μάθει πράγματα, θα κάνει φίλους και θα παίξει, αλλά και γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική.

ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Στις μικρές ηλικίες κάθε παρέκκλιση από το πρόγραμμα προκαλεί ανασφάλεια στα παιδιά. Οι ψυχολόγοι συνιστούν από τη στιγμή, που έχετε εντάξει το μικρό σας σ’έναν παιδικό σταθμό, να το πηγαίνετε καθημερινά, ακόμα και τις μέρες, που εσείς θα μπορούσατε να το κρατήσετε. Επίσης, καλό θα είναι να το πηγαίνετε πάντα περίπου την ίδια ώρα. Η ρουτίνα προσφέρει ασφάλεια.

ΤΗΡΕΙΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Εάν γυρίσει μια μέρα στο σπίτι με το σχολικό λεωφορείο και δεν δει τον άνθρωπο, που περιμένει, το παιδί σοκάρεται. Κάθε φορά, που θα το αφήνετε, πρέπει να ξέρει ποιος θα το παραλάβει είτε από το σχολείο είτε από το λεωφορείο. Οι μόνες ευπρόσδεκτες εκπλήξεις είναι η παρουσία του γονιού, όταν δεν είναι αναμενόμενη.

ΒΑΛΤΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΤΟΥΣ
Υπάρχουν επιστήμονες, που προτείνουν οι γονείς να τοποθετήσουν μία οικογενειακή φωτογραφία μέσα στη σχολική τσάντα, ώστε κάθε φορά, που το παιδί αισθάνεται μία ανασφάλεια, να έχει τη δυνατότητα –έστω και έτσι- να έρθει πιο κοντά στους γονείς του.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
Μπορεί να θεωρείτε ότι δεν έχουν φθάσει σε ηλικία, που καταλαβαίνουν, αλλά κάνετε λάθος. Όσο πιο συχνά συζητάτε το ζήτημα μαζί τους, τόσο πιο κατανοητό γίνεται για αυτά. Τους εντυπώνεται στο μυαλό αυτό, που τους λέτε, και το νιώθουν σαν κοινή πεποίθηση.

«ΑΦΗΣΤΕ» ΤΟ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ
Όσο σκληρό και να είναι, μην υποκύπτετε στις εκκλήσεις του να μην το αφήσετε στον σταθμό, μην του επιτρέπετε να σας αρπάζει και να μην σας αφήνει να φύγετε. Ναι, θα βάλει τα κλάματα, αλλά το κάνει ως μοχλό πίεσης για να πετύχει το σκοπό του. «Κλείστε» τα αυτιά σας και γυρίστε την πλάτη σας. Τα περισσότερα μέσα σε λίγα λεπτά όχι μόνο ηρεμούν, αλλά και το ξεχνούν.

ΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΤΟ
Εάν έχετε την παραμικρή υπόνοια ότι η άρνησή του έχει βάση, τότε μην το αφήσετε να περάσει έτσι. Ερευνήστε το. Ψάξτε, εάν είναι δυσαρεστημένο από τη στάση του εκπαιδευτικού ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα.